Νέα χρονιά, νέοι στόχοι!

 

Πλησιάζει η Πρωτοχρονιά και όλοι βάζουμε στόχους για το νέο έτος, θέλουμε να κάνουμε αλλαγές και νέα ξεκινήματα. Βέβαια, μόνο η θέληση δεν αρκεί για να επέλθει κάποια αλλαγή, αφού βλέπουμε πολλούς να ισχυρίζονται ότι θα ξεκινήσουν δίαιτα ή γυμναστήριο, ότι θα αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην οικογένεια κλπ αλλά τελικά δεν καταφέρνουν τίποτα από αυτά.

Για να επιτευχθεί ένας στόχος πρέπει να είναι εφικτός, συγκεκριμένος και χρονικά οριοθετημένος. Αν είναι αόριστος και δεν υπάρχει χρονικό όριο επίτευξης, τότε δημιουργούνται συνεχώς αφορμές για αναβολές.  Χρειάζεται υπομονή, πειθαρχία και συγκεκριμένη μεθοδολογία.  Είναι σημαντικό να καταγράφεται η πρόοδος και να υπάρχουν στο περιβάλλον μας άτομα υποστηρικτικά και με θετική στάση.

Επίσης είναι πολύ σημαντικό να διαβάζουμε βιβλία, από τα οποία εμπνεόμαστε και παίρνουμε δύναμη ώστε να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Κάποια αποσπάσματα από βιβλία ή αποφθέγματα που εμπνέουν εμένα, στη δική μου εξελικτική πορεία, αναφέρω παρακάτω:

·   "Πολλά όσα ήθελες και δεν μπόρεσες. Περισσότερα όσα μπορούσες και δεν θέλησες. Και ακόμη περισσότερα όσα δε θέλησες και που έπρεπε και να θελήσεις και να μπορέσεις."  (Κωνσταντίνος Τσάτσος)

·      "Ο άνθρωπος μοιάζει με ένα κλάσμα που ο αριθμητής του εκφράζει την πραγματική αξία του ενώ ο παρονομαστής την ιδέα που έχει ο ίδιος για την αξία του. Όσο ο παρονομαστής μεγαλώνει τόσο η αξία του κλάσματος μικραίνει. Και όσο ο παρονομαστής τείνει στο άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει στο μηδέν."  (Λέων Τολστόι)

·      "Ας έχεις λίγα, αρκεί να είναι δικά σου. Να τα ορίζεις και να τα χαίρεσαι. Κάλλιο αφέντης σε ένα ψωμί παρά δούλος σε ένα φούρνο."  (Αραβική παροιμία)

·      "Δε φτάνει να είσαι έξυπνος. Πρέπει να είσαι αρκετά έξυπνος ώστε να μην κάνεις επίδειξη εξυπνάδας." (Αντρέ Μωρουά)

·    "Πολλά μικρά πράγματα, από πολλούς μικρούς ανθρώπους, σε πολλούς μικρούς τόπους, μπορούν να αλλάξουν το πρόσωπο του κόσμου."  (Κινέζικο απόφθεγμα)

·   "Δεν υπάρχουν ποτέ απελπιστικές καταστάσεις, παρά μόνο άνθρωποι που απελπίζονται από τις καταστάσεις."  (Ζακ Σουστέλ)

·      Ο μεγάλος μουσικός Άρτουρ Ρούμπινσταϊν έλεγε: "Αν παραλείψω μια μέρα να παίξω, αμέσως το καταλαβαίνω. Αν παραλείψω δυο μέρες, οι φίλοι μου το καταλαβαίνουν. Αν τρεις δεν ασκηθώ, όλο το κοινό το καταλαβαίνει..."

·      Αν δεν μπορείς να διαμορφώσεις τον εαυτό σου όπως ακριβώς θα ήθελες, πώς περιμένεις οι άλλοι άνθρωποι να είναι εξ ολοκλήρου όπως θα ήθελες εσύ να είναι; (Thomas à Kempis)

·      Ο μυθιστοριογράφος Ντίκενς είπε: "Μην κρίνεις έναν άνθρωπο από το κοστούμι του, γιατί αυτό του το έκαμε ο ράφτης. Μην τον κρίνεις από την καταγωγή, γιατί και ο Κάιν καταγόταν από την πρώτη οικογένεια του κόσμου. Μην τον κρίνεις από το σπίτι στο οποίο κατοικεί, γιατί και οι ποντικοί και οι κατσαρίδες κατοικούν στα πολυτελέστερα μέγαρα. Να τον κρίνεις από κάτι που κάνει αυτός, που είναι δικό του, που δεν το έφτιαξαν οι άλλοι και που δεν μπορούν να το μιμηθούν εύκολα οι πολλοί."

·    «Ο πόνος είναι το σπάσιμο του όστρακου που περικλείει τη γνώση σας. Όπως το τσόφλι του καρπού πρέπει να σπάσει, για να βγει η καρδιά του στο φως του ήλιου, έτσι κι εσείς πρέπει να γνωρίσετε τον πόνο. Αν μπορούσατε να κρατάτε στην καρδιά σας το θαυμασμό για τα καθημερινά θαύματα της ζωής σας, ο πόνος δε θα σας φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από τη χαρά σας…Πολλούς από τους πόνους τους διαλέγετε μονάχοι. Είναι το πικρό φάρμακο που μ' αυτό ο γιατρός που είναι μέσα σας θεραπεύει τον άρρωστο εαυτό σας. Γι' αυτό να εμπιστεύεστε τον γιατρό και να πίνετε το φάρμακό του σιωπηλά και ήρεμα. Γιατί το χέρι του, αν και βαρύ και σκληρό, οδηγείται από το χέρι του Αόρατου. (Χαλίλ Γκιμπράν, Ο κήπος του Προφήτη) 

·      Όλοι οι άνθρωποι στα πρώτα νεανικά τους χρόνια, ξέρουν ποιος είναι ο Προσωπικός Μύθος τους. Την εποχή αυτή της ζωής όλα είναι ξεκάθαρα, όλα γίνονται και οι άνθρωποι δε φοβούνται να ονειρεύονται και να επιθυμούν όσα θα ήθελαν να πραγματοποιήσουν στη ζωή τους. Όσο όμως περνά ο χρόνος, μια μυστική δύναμη αρχίζει να προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιήσει κανείς τον Προσωπικό Μύθο του. Είναι δυνάμεις που φαίνονται κακές αλλά στην πραγματικότητα σου διδάσκουν πώς να εκπληρώσεις τον Προσωπικό Μύθο σου. Προετοιμάζουν το πνεύμα και τη θέλησή σου γιατί πάνω σ' αυτό τον πλανήτη υπάρχει μια αλήθεια: όποιος κι αν είσαι, ό,τι κι αν κάνεις, όταν επιδιώξεις κάτι, σημαίνει ότι η επιθυμία σου πηγάζει από την Ψυχή του Κόσμου. Είναι η αποστολή σου πάνω στη Γη...Η εκπλήρωση του Προσωπικού του Μύθου, αυτό είναι το μοναδικό χρέος του ανθρώπου. Τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. Κι όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς. (Paulo Coelho, Αλχημιστής) 

·      Έστειλε πρέσβεις ο Δαρείος στον Αλέξανδρο και του πρόσφερε τη μισή περσική αυτοκρατορία από τη θάλασσα ως τον Ευφράτη, δέκα χιλιάδες τάλαντα, τη θυγατέρα του ως σύζυγο και υπόσχεση φιλίας και συμμαχίας. Στη σύσκεψη ο στρατηγός Παρμενίων επέμεινε να γίνει δεκτή η πρόταση του Δαρείου λέγοντας: "Εγώ αν ήμουν Αλέξανδρος θα δεχόμουν". Ο Αλέξανδρος απάντησε κοφτά: "Κι εγώ αν ήμουν Παρμενίων θα δεχόμουν." Απέρριψε την πρόταση και χύθηκε στην κατάκτηση του κόσμου. Η πορεία της ζωής σου είναι τόσο λαμπρή όσο υψηλοί είναι οι οραματισμοί σου!

Πώς αναγνωρίζεις τους χειριστικούς ανθρώπους

 

Το μάρκετινγκ είναι η οργανωμένη προσπάθεια μιας επιχείρησης να εντοπίσει τις επιθυμίες των καταναλωτών και να αντιστοιχίσει σε αυτές τα κατάλληλα προϊόντα ή υπηρεσίες. Στόχος είναι η δημιουργία μακροχρόνιας σχέσης με τον πελάτη, δηλαδή μιας δέσμευσης,  ώστε η εταιρεία να εξασφαλίσει επαναλαμβανόμενες πωλήσεις. Ωστόσο είναι και μια μορφή χειραγώγησης, διότι με το μάρκετινγκ μπορούν να δημιουργηθούν νέες ανάγκες και επιθυμίες για τον καταναλωτή. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις ανθρώπινες σχέσεις. Εντοπίζουμε τις ανάγκες του άλλου και εμφανιζόμαστε ως το άτομο που μπορεί να τις καλύψει ώστε να μας ερωτευτεί, προσπαθούμε με επιχειρήματα να πείσουμε και να επιβάλουμε την άποψή μας ώστε να λειτουργήσει ο άλλος με βάση τις δικές μας επιθυμίες ή να συμπεριφερθεί με συγκεκριμένο τρόπο.

Η χειραγώγηση συμβαίνει σε όλες τις σχέσεις, πολλές φορές όχι συνειδητά. Ο βαθμός της σοβαρότητας εξαρτάται από το πόσο συχνά βρίσκεται παγιδευμένος κάποιος σε χειριστικές συμπεριφορές. Τα ψέματα, η παραποίηση ή η απόκρυψη της αλήθειας είναι ο πιο συχνός τρόπος χειραγώγησης. Το να μη δέχεται ο άλλος το «όχι» σαν απάντηση και να προσπαθεί με κάθε τρόπο να περάσει το δικό του, το να δεσμεύεται να κάνει κάτι και όταν έρθει η ώρα να το αρνείται, οι άφθονες υποσχέσεις που τελικά δεν πραγματοποιούνται, η πρόκληση τύψεων και ενοχών είναι εύκολα ανιχνεύσιμες χειριστικές συμπεριφορές. Ωστόσο υπάρχουν και πιο υπόγειες διαδρομές που ακολουθούν οι χειριστικοί άνθρωποι προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους.

Η δοτικότητα και η προσφορά είναι από τις μεγαλύτερες χαρές του ανθρώπου αλλά όταν γίνεται με στρατηγική προκειμένου να επιτευχθεί συγκεκριμένη αντίδραση από τον άλλον είναι χειριστική συμπεριφορά. Π.χ. τα δώρα και οι υποσχέσεις που προσφέρει ένας άντρας σε μια γυναίκα μόνο και μόνο για να την οδηγήσει στο κρεβάτι του. Η κακή κριτική είναι άμεση χειραγώγηση, για παράδειγμα αν πει ο άντρας  στη γυναίκα ότι δεν του άρεσε το καινούριο φόρεμα που πήρε, αμέσως της δημιουργούνται ανασφάλειες μεγάλου εύρους, από το ότι δεν είναι καλό το γούστο της μέχρι ότι ίσως χάλασε το σώμα της και δεν τον έλκει πια.

Η δραματική και έντονη συμπεριφορά είναι επίσης μορφή χειραγώγησης. Για παράδειγμα, το παιδί που χτυπιέται και τσιρίζει με στόχο να πάρει άλλη μια σοκολάτα, ο/η σύντροφος  που αρνείται κατηγορηματικά ότι απατά και σπάει κι ένα βάζο για να δείξει τον θυμό του αφού ο άλλος αμφισβητεί τα λεγόμενά του, η πρόκληση καβγά όταν ο άλλος αρνείται να ικανοποιήσει μια επιθυμία φωνάζοντας «εγώ που έκανα τόσα για σένα» και ξεκινά “απαγγελία” όλων όσων έκανε ή θυσίασε για τον άλλον.

Άλλες φορές οι χειριστικοί άνθρωποι παρουσιάζονται ως αδικημένοι, θύματα της ζωής και χτυπημένοι από τη μοίρα. Για παράδειγμα, αν έχεις μια συνάδελφο που κλαίγεται ότι το προηγούμενο βράδυ στο οικογενειακό τραπέζι μοίρασαν στα τέσσερα ένα ψωμάκι για να φάνε, ότι την κακοποίησαν όταν ήταν μικρή ή ότι είναι βαριά άρρωστη, θα επιβαρυνθείς και με δική της δουλειά για να τη βοηθήσεις, παρόλο που στην πραγματικότητα μπορεί να μην ισχύει τίποτα από αυτά που ισχυρίζεται, τουλάχιστο στον βαθμό που τα παρουσιάζει. Άλλη μορφή χειραγώγησης είναι όταν ο άλλος πιέζει χρονικά, όταν κάνει δηλώσεις του τύπου «ή τώρα ή ποτέ». Μάλιστα, αυτή είναι μια τεχνική που τη χρησιμοποιούν στη αστυνομία όταν δύο παραβάτες αλληλοστηρίζονται και δεν ομολογούν την ενοχή. Τους προτείνουν μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα να «δώσουν» τον άλλο, με αντάλλαγμα να γίνει πιο ελαφριά η ποινή τους.   

Οι χειριστικοί άνθρωποι διαστρεβλώνουν τα λόγια μας και συνήθως λένε «αυτό εννοούσες» ενώ εμείς δεν εννοούσαμε καθόλου αυτό που λέει. Άλλοι χρησιμοποιούν τη γοητεία ή ακόμη και το σεξ για να επιτύχουν αυτό που θέλουν.  Επιδιώκουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο γιατί έτσι αποκρύπτουν τη μεγάλη ανασφάλεια από την οποία διακατέχονται. Κάποιοι εμφανίζονται με μεγάλη αυτοπεποίθηση, ισχυροί και ανώτεροι. Ψάχνουν για ευάλωτα άτομα που σιγά σιγά εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες τους. Είναι σαν να κουβαλούν γύρω τους ένα μαύρο σύννεφο και απομυζούν την ενέργεια των ανθρώπων που συναναστρέφονται. Παρά τα ωραία λόγια, δείχνουν ελάχιστο σεβασμό στους άλλους και δεν νιώθουν καθόλου ενοχές, αντίθετα θεωρούν ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να φέρονται εγωιστικά και καταχρηστικά σε μια σχέση. Η ψυχική οργάνωση αυτών των ατόμων είναι ελλιπής, έχουν συνεχώς απαιτήσεις και δεν πρόκειται να είναι ποτέ ικανοποιημένοι από τον σύντροφό τους, τον οποίο εξαπατούν, τον μειώνουν, τον χρησιμοποιούν και του φέρονται ως υποδεέστερο.

Οι υγιείς σχέσεις βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό, στην εμπιστοσύνη, στην ειλικρίνεια, στην καλή επικοινωνία, στο αίσθημα της ασφάλειας και αναδεικνύουν την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.  Βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη ενός ισχυρού δεσμού μεταξύ των συντρόφων είναι η αυταγάπη (self love), δηλαδή η αναγνώριση της φωτεινής μοναδικότητάς μας και ο εναγκαλισμός  του σκοτεινού εαυτού μας.  Η αυταγάπη ξεπροβάλει σαν ηλιαχτίδα που δίνει χρώμα και ζωή στις σχέσεις.

Η επίδραση των σκέψεων στο σώμα

 

Μια κινέζικη παροιμία λέει πως «Το θαύμα δεν είναι να πετάξεις στον ουρανό ή να βαδίσεις πάνω στο νερό αλλά να περπατήσεις στη γη». Πράγματι, η ζωή μας είναι εξίσου σκληρή με αυτή που βλέπουμε στα ντοκιμαντέρ για το ζωικό βασίλειο, δηλαδή επιβιώνει ο πιο ισχυρός, ο πιο ικανός και ο πιο ευπροσάρμοστος. Τα αδύναμα ζώα περιθωριοποιούνται ή θανατώνονται από τα δυνατότερα.

Στην ανθρώπινη κοινωνία μπορεί να μη δίνουμε μάχες σώμα με σώμα όπως συμβαίνει στα ζώα αλλά όλοι κουβαλάμε ανοιχτές πληγές από προσβολές, απορρίψεις, απογοητεύσεις, αποτυχίες, απώλειες, χαμένες ευκαιρίες, άγχη, ανησυχίες, ψυχικό πόνο και οδυνηρές αναμνήσεις. Θα θέλαμε να απαλλαγούμε από αυτό το βαρύ φορτίο και να νιώσουμε καλύτερα, όμως στην πράξη καταλαβαίνουμε ότι είναι κάτι πολύ δύσκολο. Η παρούσα κατάσταση που βιώνουμε είναι αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας διεργασίας προηγούμενων ετών οπότε απαιτείται ένα εξίσου μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να γίνουν οι επιθυμητές αλλαγές στη ζωή μας.

Ο καθένας από μας ασπάζεται μια φιλοσοφία, η οποία καθορίζει τη στάση μας στη ζωή, τις σκέψεις που κάνουμε και τις συναισθηματικές αντιδράσεις μας στα διάφορα γεγονότα. Σύμφωνα με τους στωικούς εμείς χρωματίζουμε τα γεγονότα ως ευχάριστα ή δυσάρεστα και τότε ο νους παράγει τις αντίστοιχες θετικές ή αρνητικές σκέψεις.

Όπως αποδεικνύει η σύγχρονη επιστήμη, οι αρνητικές σκέψεις μπορούν να βλάψουν το σώμα μας και οι θετικές να το ωφελήσουν. Θα το εξηγήσω με πολύ απλό τρόπο: όταν σκεφτούμε κάτι, π.χ. «όλα μου πάνε στραβά, νιώθω χάλια», δημιουργείται μια ηλεκτρική ώση στα νευρικά κύτταρα με αποτέλεσμα να απελευθερώνεται ένας νευροδιαβιβαστής, δηλαδή μια χημική ουσία που μεταβιβάζει στα υπόλοιπα νευρικά κύτταρα την πληροφορία της σκέψης που κάναμε. Στη συνέχεια με άλλες χημικές ουσίες μεταφέρεται το μήνυμα αυτό και στα υπόλοιπα συστήματα, όπως το γαστρεντερικό, το ενδοκρινικό κλπ ώστε όλο το σώμα να ανταποκριθεί στη σκέψη-εντολή «νιώθω χάλια» και να μειωθούν η δραστηριότητα, τα επίπεδα ενέργειας, η εξωστρέφεια κλπ.

Στον εγκέφαλο εδράζεται ο υποθάλαμος και η υπόφυση που στην ουσία είναι ένα σύστημα ελέγχου παραγωγής της ποσότητας κάθε ορμόνης του σώματός μας. Οι ενδοκρινείς αδένες, όπως είναι ο θυρεοειδής, ο παραθυρεοειδής, τα επινεφρίδια, οι ωοθήκες ή οι όρχεις  συντονίζουν τη λειτουργία τους σύμφωνα με τη δράση του υποθαλάμου και της υπόφυσης, των οποίων η δράση συντονίζεται απόλυτα με τα συναισθήματά μας, τα οποία γεννιούνται από τις  σκέψεις μας. Με βάση τα παραπάνω, υπάρχει μια αμφίδρομη αντίδραση ανάμεσα στον εγκέφαλο και το σώμα. Αυτό το κατανοούμε εύκολα, διότι αν σκεφτούμε κάτι που μας τρομάζει, νιώθουμε την καρδιά να χτυπά γρήγορα. Αν σκεφτούμε κάτι που μας θυμώνει, η πίεσή μας ανεβαίνει και αν πούμε σε κάποιον τη λέξη κιμωλία μπορεί να ανατριχιάσει, σκεπτόμενος τον ήχο της στον μαυροπίνακα.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι σκέψεις επηρεάζουν την αναπαραγωγή όλων των κυττάρων μας, αφού αποτυπώνονται σε βιοδραστικές ουσίες που μεταφέρουν το μήνυμα σε όλα τα όργανα.  Κάθε ιστός του σώματός μας επιτελεί λειτουργίες που οδηγούν στη φθορά του. Έτσι, τα κύτταρά του ανανεώνονται για να συνεχίσει την αποτελεσματική λειτουργία του. Για παράδειγμα, το δέρμα που επουλώνει τις πληγές του, τα ερυθρά αιμοσφαίρια που υπάρχουν στο αίμα ως τέσσερις μήνες και μετά αντικαθίστανται από νέα, το συκώτι που ανανεώνεται κάθε 150 μέρες (αυτό δεν ισχύει για τους αλκοολικούς), τα επιθηλιακά κύτταρα του βλεννογόνου του στομάχου που αντικαθίστανται ανά 15 μέρες κλπ. Ο ρυθμός ανανέωσης διαφέρει ανάλογα με το όργανο, την ηλικία και τη φυσική κατάσταση.

Συνεπώς οι σκέψεις είναι πολύ ισχυρές, καθορίζουν την ίαση ή την ασθένεια, την επιτυχία ή την αποτυχία, την επίτευξη ή μη ενός στόχου, τη δραστηριοποίηση ή την αδράνειά μας. Μάλιστα, η επίδραση της σκέψης στην υγεία έχει αποδειχτεί επιστημονικά με τη χρήση ψευδοφαρμάκων (placebo), δηλαδή ουσιών που ο ασθενής πιστεύει ότι είναι αληθινό φάρμακο και μπορεί να τον ωφελήσει και θεραπεύεται. Από την άλλη πλευρά υπάρχει το φαινόμενο nocebo effect, κατά το οποίο ο ασθενής αρρωσταίνει, χειροτερεύει ή πεθαίνει επειδή έχει την πεποίθηση ότι θα γίνει έτσι.

Στο σώμα μας υπάρχουν 30-37 τρισεκατομμύρια κύτταρα. Ας στείλουμε σε αυτά και στα όργανά μας μηνύματα χαράς και αγάπης για να έχουμε μακροημέρευση και ευζωία.    

Καλά Χριστούγεννα!

 

Ο χαμένος παράδεισος του Αδάμ και της Εύας

 

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν κάποια στιγμή στη ζωή τους προβλήματα με την εικόνα του εαυτού. Τις περισσότερες φορές τα προβλήματα αυτά προέρχονται από τις σχέσεις τους με το άλλο φύλλο.

Φαίνεται ότι ο σύγχρονος άνθρωπος σχηματίζει την εικόνα του Εγώ του με βάση την εκτίμηση που τρέφει γι’ αυτόν ο σύντροφός του. Όταν νιώθει αποδοχή, έχει υψηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Αντίθετα, ένας χωρισμός ή ένα διαζύγιο του αφήνουν απίστευτης έκτασης ψυχολογικά κατάλοιπα. Η απόρριψη από τον ερωτικό σύντροφο και οι μη αρμονικές σχέσεις με το άλλο φύλλο αποτελούν έναν από τους κύριους παράγοντες αποσταθεροποίησης της προσωπικότητας.

Δυστυχώς οι αρχέτυπες εικόνες και οι διάφοροι μύθοι που επηρεάζουν το υποσυνείδητο, ερμηνεύονται με τρόπο που ενισχύουν τις διενέξεις στη σχέση των δύο φύλων. Για παράδειγμα στη Γένεση αναφέρεται ότι ο Θεός έπλασε την Εύα από το πλευρό του Αδάμ. Έτσι, για πολλά χρόνια επικράτησε η άποψη ότι η γυναίκα είναι υποδεέστερη ή κάτι λιγότερο από τον άνδρα. Όμως η σωστή ερμηνεία είναι ότι τα δύο φύλα αλληλοεξαρτώνται και αλληλοσυμπληρώνονται.

Δεν γνωρίζουμε αν πραγματικά η Εύα και ο Αδάμ ήταν ευτυχισμένοι στον Παράδεισο αλλά επί της γης είναι βέβαιο ότι έδωσαν πολλές μάχες μεταξύ τους. Κανονικά, δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότητα μεταξύ της γυναίκας και του άνδρα, οι διαφορές τους είναι μεγάλες, για άλλα είναι φτιαγμένος ο άνδρας και για άλλα οι γυναίκες. Ωστόσο, η φύση τους είναι ίδια, συνεπώς τα δύο φύλα είναι ισότιμα. Έχουν τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες φοβίες και τους ίδιους μηχανισμούς άμυνας. Όμως, διαφέρουν σημαντικά στον τρόπο που εκφράζουν τα συναισθήματά τους, στον τρόπο που αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και τις ανάγκες τους. Για παράδειγμα, η γυναίκα χρειάζεται φροντίδα και αφοσίωση στη σχέση ενώ ο άντρας επιδοκιμασία και θαυμασμό. Πριν το σεξ, συνήθως η γυναίκα χρειάζεται τρυφερότητα και επικοινωνία για να γίνει δεκτική ενώ ο άντρας θα ανοιχτεί μετά τη σεξουαλική επαφή. Σε έναν καυγά η γυναίκα κλαίει, νιώθει προσβεβλημένη και αβοήθητη ενώ ο άντρας προτιμά να απομονώνεται, ώστε να βάζει σε τάξη τις σκέψεις του.

Η αλήθεια είναι πως η εικόνα που έχουμε για το κάθε φύλο εξαρτάται από τη γενικότερη στάση μας στη ζωή, τη νοοτροπία μας, τη φιλοσοφία μας και τα κίνητρά μας. Παλιότερα οι γυναίκες χαρακτηρίστηκαν από έλλειψη δύναμης και ωριμότητας. Μάλιστα, κάποιοι ψυχολόγοι υποστήριξαν πως η γυναίκα υστερεί σε λογική, νοημοσύνη και ικανότητα για εξέλιξη σε ανώτερα επίπεδα. Το φεμινιστικό κίνημα απάντησε δυναμικά σε αυτές τις απόψεις υποδεικνύοντας πως άνδρες και γυναίκες είναι ίσοι και μπορούν να αναπτύξουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Ωστόσο, το κίνημα αυτό ανέδειξε την ταυτότητα του άνδρα ως πιο επιθυμητή και ενδιαφέρουσα, ωθώντας τις γυναίκες να αναπτύξουν αρρενωπές δεξιότητες και να απαρνηθούν την ιδιαιτερότητά τους.

Η ιδιαιτερότητα της γυναίκας είναι το ενδιαφέρον της για τις προσωπικές σχέσεις, για την κατανόηση και τη συναισθηματική προσέγγιση των άλλων, κάτι που θεωρήθηκε εμπόδιο για τη διαμόρφωση της ταυτότητάς της. Μάλιστα αυτό θεωρήθηκε και αδυναμία της, διότι υστερεί σε αποφασιστικότητα, αν είναι να πληγώσει τους άλλους ή να τους στερήσει κάτι, οδηγώντας την στον συμβιβασμό και στην αποδυνάμωση. Αντίθετα, για τον άνδρα η ωρίμανση και ο προσδιορισμός της ταυτότητάς του γίνεται αποκτώντας αυτονομία, επιτυχία στην εργασία και όταν αποχωρίζεται από τους άλλους, τους οποίους θεωρεί ως μέσα ενδυνάμωσης της ταυτότητάς του. Ο άνδρας θεωρήθηκε δυνατός, γιατί ως δύναμη θεωρούμε τη δραστηριοποίηση, τον ανταγωνισμό, την επιθετική στάση και την επέκταση των ορίων του εγώ. Ωστόσο η γυναίκα διαθέτει μια άλλη μορφή δύναμης, η οποία αντλείται από τη στοργή, την επαφή, τις στενές σχέσεις και την επικοινωνία με τους άλλους. Η δύναμη της γυναίκας είναι να παρεμβαίνει στον ψυχισμό του άλλου, ασκώντας έτσι μια μορφή εξουσίας, η οποία επιτυγχάνεται με λεπτότερες διαδικασίες και συνήθως δεν γίνεται συνειδητά ή σκόπιμα.

Η διαφορετικότητα των δύο φύλων δεν πρέπει να λειτουργεί διαζευκτικά ούτε αξιολογικά. Αντίθετα, είναι ωραίο που υπάρχει στη ζωή μας, διότι κάνει συναρπαστικές τις σχέσεις. Η εμβάθυνση στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και η αυτογνωσία θα μας βοηθήσουν να δούμε ότι όλοι μας έχουμε χαρακτηριστικά και των δύο φύλων.  Ο καθένας από μας είναι διαφορετικός και μοναδικός, γι’ αυτό είναι απαραίτητο να προσδιορίσει τον εαυτό του σε σχέση με τους άλλους, ώστε να ισορροπήσει την ανάγκη για συνύπαρξη με το άλλο φύλο αλλά και την ανάγκη για ανεξαρτησία. 

Τα όρια της ελευθερίας σου

 

Διαβάζοντας την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πολύ έντονο το στοιχείο της θυσίας. Οι πιστοί προσέφεραν τα πρωτογέννητα από τα κοπάδια τους για να εξευμενίσουν έναν σκληρό θεό, ο οποίος μάλιστα απαίτησε από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον μοναδικό γιο του, απλά για να τσεκάρει την πίστη του! Ο Απόστολος Παύλος έγραψε ότι πρέπει να γινόμαστε «ζωντανή θυσία, ευάρεστη στον θεό» και από μικρά παιδιά διδασκόμαστε ότι  ο Ιησούς θυσιάστηκε για μας, αν και κάτι τέτοιο ο ίδιος ουδέποτε ανέφερε.

Στην κυριολεξία, η θυσία είναι η προσφορά αντικειμένου ή ζώου (ενίοτε και ανθρώπου) ώστε να εδραιωθεί, να διατηρηθεί ή να αποκατασταθεί η σχέση του ανθρώπου με τα θεία. Μεταφορικά, η λέξη θυσία χρησιμοποιείται για να δείξει ότι στερούμαστε κάτι, ότι κάνουμε σημαντικές παραχωρήσεις προς όφελος ή για χάρη άλλου. Λέμε για κάποιον ότι θυσίασε το μέλλον του, τα νιάτα του για έναν σκοπό ή ότι θυσιάστηκε για τα παιδιά του. Άλλες φορές χρησιμοποιούμε τη λέξη θυσία καταχρηστικά. Για παράδειγμα, λέμε ότι θυσιάζουμε τον ελεύθερο χρόνο μας για να αποκτήσουμε ένα πιστοποιητικό, που θα μας είναι χρήσιμο στο μέλλον, παρόλο που πιο σωστό θα ήταν να πούμε ότι βάζουμε προτεραιότητες.

Όλα αυτά έχουν περάσει τόσο βαθιά στο μυαλό μας που θεωρούμε αδύνατη τη δημιουργία οποιασδήποτε σχέσης, χωρίς την έννοια της θυσίας, δηλαδή της εκούσιας απώλειας. Μάλιστα, κάποιοι πιστεύουν πως όσο μεγαλύτερη είναι η θυσία τους, τόσο πιο αληθινή η αγάπη τους.  Ιδιαίτερα οι γονείς, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο θυμίζουν στα παιδιά ότι θυσιάστηκαν για αυτά και την οικογένεια, με τελικό αποτέλεσμα να γεμίζουν τα παιδιά με ενοχές. Μάλιστα, σε παλιότερες εποχές, για τις γυναίκες ήταν αυτονόητο ότι θα θυσιάσουν πολλά για τον γάμο τους, για τον σύζυγο και για τα παιδιά τους.

Όλοι γνωρίζουμε πως ποτέ δύο άνθρωποι δεν ταιριάζουν τόσο πολύ ώστε να μην γίνονται υποχωρήσεις και από τους δύο, προκειμένου να διατηρηθεί η σχέση. Και είναι βέβαιο ότι νιώθουμε πιο ασφαλείς όταν γνωρίζουμε πως όταν συμβεί κάτι αναπάντεχο ή σε μια στιγμή ανάγκης, ο άλλος είναι πρόθυμος να κάνει κάποιες θυσίες. Ωστόσο, οι συνεχείς υποχωρήσεις, οι άνισες συνεισφορές ή όταν κάποιος νιώθει ότι θυσιάζει κάτι σημαντικό στον βωμό της σχέσης, σημαίνει ότι υπερβαίνει τον εαυτό του, παραγκωνίζει τις επιθυμίες του, πνίγει τα όνειρά του, διαγράφει τους στόχους του, πιέζεται για να μην εκφραστεί αυτό που έχει μέσα του ή για να κάνει κάτι πάνω από τις δυνατότητές του, δηλαδή πιέζεται να χωρέσει στα καλούπια του άλλου.

Όμως η πίεση φέρνει πόνο, σωματικό, συναισθηματικό ή ψυχολογικό. Ο πόνος οδηγεί σε στρες και κατόπιν σε εκδήλωση κάποιας μορφής ασθένειας. Συνεπώς, αν κάποιος θυσιάζεται μέσα στη σχέση και νιώθει ότι χάνει κομμάτια από τον εαυτό του, δεν είναι δυνατό να είναι υγιής αυτή η σχέση ή να μακροημερεύσει. Επιπλέον, όποιος νιώθει ότι θυσιάζεται και αισθάνεται θύμα, έχει προσδοκίες να ανταμειφθεί με κάποιον τρόπο και όταν δεν συμβαίνει αυτό, δημιουργείται οργή και θυμός. Επομένως, δεν μπορούμε να μιλάμε για σχέση αγάπης και ολοκλήρωσης. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από μας δημιουργούμε μια σχέση για να αποφύγουμε τον πόνο της μοναξιάς, με αποτέλεσμα να δημιουργούμε άλλους πόνους, άγχη και οδύνες, διότι στερούμαστε αυτά που επιθυμούμε πραγματικά.

Αν νιώθεις κάτι από τα παραπάνω, να ξέρεις πως για τη θυματοποίηση ή για την υπερπροσπάθεια που κάνεις, δεν ευθύνεται ο άλλος. Αν θεωρείς ότι κάτι θυσιάζεις, σημαίνει πως δεν έχεις θέσει όρια στη σχέση ή δεν έχεις οριοθετήσει τον ίδιο σου τον εαυτό. Τα όρια δεν είναι φραγμός ή τιμωρία αλλά είναι ο χώρος έκφρασης του εαυτού, είναι η ελευθερία να είναι κανείς αυτό που είναι. Τα όριά σου δεν γίνεται να τα γνωρίζει ο άλλος, δεν μπορεί να τα φανταστεί ή να τα μαντέψει. Αυτά μόνο εσύ τα ξέρεις. Για παράδειγμα, αν μπορείς να σηκώσεις ένα συγκεκριμένο βάρος με τα χέρια σου και δεν γνωρίζεις αυτό το φυσικό όριό σου ή το ξέρεις και για διάφορους λόγους δεν το πεις στον άλλον, ο άλλος θα παραβιάζει συνεχώς το φυσικό όριό σου, προσθέτοντας βάρη πάνω σου. Αν επιτρέψεις στον άλλο να σου βάλει πολύ παραπάνω βάρος ή πιέσεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου να σηκώσει κι άλλα βάρη, προκειμένου να ικανοποιήσεις ή να εντυπωσιάσεις τον άλλον, το βέβαιο είναι ότι θα τραυματιστείς.

Άρα, από την αρχή σε μια σχέση  πρέπει να θέτεις σαφή και ξεκάθαρα όρια. Τα αμυδρά, ευέλικτα και ασυνεπή όρια, σε μετατρέπουν σε υποχείριο. Αν έχεις ήδη σχέση, η εγκαθίδρυση ορίων δεν σημαίνει ότι θα χωρίσεις αλλά ότι θα κάνετε μια «ανακατανομή γης». Βάλε ερωτηματικά και αφουγκράσου την εσωτερική φωνή σου. Προσδιόρισε την ταυτότητά σου, τις αξίες σου και αναρωτήσου τι είναι αυτό που θα σε κάνει να νιώθεις αυτοεκτίμηση, ισορροπία και ότι έχεις τον έλεγχο στη ζωή σου.

Ίσως αναθεωρήσεις και δεις ότι αυτό που πίστευες πως είναι θυσία, στην ουσία είναι μια μετάβαση από τον εγωκεντρισμό σε ανιδιοτελή προσφορά που γίνεται από καρδιάς και ότι λαμβάνεις κι εσύ μια ανατροφοδότηση ζωτικής σημασίας. Διαφορετικά, καλύτερα θα είναι να σταματήσεις να θυσιάζεσαι άσκοπα για μια δυσλειτουργική σχέση, να πάψεις να είσαι το χαλί πάνω στο οποίο πατάει ο εγωισμός του άλλου, να αγαπήσεις και να φροντίσεις περισσότερο τον εαυτό σου ώστε να μπορέσεις να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο που θα σου προσφέρει αυτά που έχεις ανάγκη.

Πώς εντοπίζεις τον ψεύτη (2)

 

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες τα ψέματα επιδρούν στη σωματική κατάσταση του ψεύτη, διότι βρίσκεται σε κατάσταση στρες ανησυχώντας μήπως αποκαλυφθούν τα ψέματά του. Επίσης, επιδρούν στην υγεία του, αφού έχει αποδειχτεί ότι όσοι περιορίζουν τα ψέματα νιώθουν μεγαλύτερη ευεξία και υποχωρούν διάφορες ενοχλήσεις, όπως ο πονοκέφαλος.

Πολλά στοιχεία μπορούν να προδώσουν κάποιον που λέει ψέματα, διότι ο ίδιος μπορεί να ψεύδεται αλλά το σώμα του κραυγάζει την αλήθεια. Έτσι, με την παρατήρηση των εκφράσεων του προσώπου, των μεταβολών της φωνής και των κινήσεων του σώματος ο  ψεύτης, όσο έμπειρος κι αν είναι, αποκαλύπτεται.  Πιο συγκεκριμένα, καλό είναι να δίνουμε προσοχή στα εξής:

 

-Μάτια. Όταν οι άνθρωποι λένε ψέματα, ανοιγοκλείνουν γρήγορα τα μάτια. Αυτό αποτελεί ένδειξη φόβου και άγχους. Άλλοι διακόπτουν την οπτική επαφή και κοιτάζουν δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω αποφεύγοντας να κοιτάξουν κατάματα τον άλλον.  Φυσικά, μπορεί να ισχύει και το αντίστροφο: ένα παρατεταμένο, σταθερό βλέμμα, με τα μάτια ορθάνοιχτα, μπορεί να υποδηλώνει προσπάθεια εξαπάτησης. Ο ψεύτης κοιτάζει το θύμα του στα μάτια ώστε να φαίνεται ότι είναι ειλικρινής και να νιώθει ότι έχει τον έλεγχο. Συχνά ανασηκώνει το φρύδι ή ανοίγει τα μάτια διάπλατα. Επειδή το ψέμα θέλει κόπο, σε μια προσπάθεια να ανακουφίσει την κούρασή του, ο ψεύτης θα τρίψει τα μάτια του. Πρόκειται για μια αυτόματη αντίδραση που όλοι την κάνουμε, όταν θέλουμε να απελευθερώσουμε την ένταση από την περιοχή των ματιών.

-Μύτη. Κάποιοι μύθοι εμπεριέχουν μεγάλες αλήθειες. Ο Πινόκιο είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας του Disney, του οποίου η μύτη μεγάλωνε κάθε φορά που έλεγε ψέματα. Η αλήθεια είναι ότι επέρχεται ένα πρήξιμο και μια αίσθηση κνησμού στη μύτη λόγω των τριχοειδών αγγείων που διαστέλλονται, όταν κάποιος ψεύδεται. Έτσι, είναι σύνηθες να βλέπεις τον ψεύτη να αγγίζει ή να ξύνει τη μύτη του.  Επίσης δεν είναι ασυνήθιστο ένα φτέρνισμα.

-Στόμα. Το στόμα του ψεύτη στεγνώνει και γίνεται πιο δύσκολο να μιλήσει. Αυτό συμβαίνει επειδή το αυτόνομο νευρικό σύστημα μειώνει τη ροή του σάλιου κατά τη διάρκεια των στρες. Αν του προσφέρεις ένα ποτήρι νερό, ενδέχεται να το πιεί όλο για να σβήσει τη δίψα του.  Επίσης, όταν κάποιος δαγκώνει το εσωτερικό του κάτω χείλους του, είναι συχνά ένα σήμα εξαπάτησης. Όταν σφίγγει τα χείλη σημαίνει ότι δεν θέλει να μιλήσει άλλο για το θέμα ή προσπαθεί να αποκρύψει κάτι.

-Αναπνοή. Όποιος λέει ψέματα, αναπνέει με έντονες κινήσεις στο στήθος και θα δούμε τους ώμους να ανυψώνονται και να χαμηλώνουν. Μάλιστα, μπορεί να φουσκώνει με αέρα τα μάγουλά του και να ξεφυσά.

-Λαιμός. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν μηχανισμοί ζωτικής σημασίας που μας επιτρέπουν να μιλάμε, να αναπνέουμε και να τρώμε. Όταν κάποιος νιώθει ευάλωτος, με αυτόματο τρόπο καλύπτει τον λαιμό με το χέρι του ή θα ξυθεί στην περιοχή αυτή. Άλλος θα φτιάξει τον γιακά ή θα χαλαρώσει τη γραβάτα του. Επίσης, άλλος καθαρίζει συνεχώς το λαιμό του, γιατί του είναι δύσκολο  να παράγει ήχους. Αυτό συμβαίνει όταν το αυτόνομο νευρικό σύστημα βρίσκεται σε ένταση, με αποτέλεσμα να τεντώνονται οι μύες του λαιμού. Άλλο ένα ενδεικτικό σημάδι εξαπάτησης είναι η κατάποση που γίνεται με δυσκολία. Μάλιστα, ο ψεύτης μπορεί να σταματήσει στη μέση κάποια φράση για να καταπιεί. Διότι το άτομο που ψεύδεται, αισθάνεται άγχος και η παραγωγή σιέλου ελαττώνεται.

-Δέρμα. Μπορεί να εμφανιστεί χλωμάδα στο πρόσωπο ή ερυθρότητα στα μάγουλα, στη μύτη, ακόμη και στα αυτιά. Αυτή η αλλαγή χρώματος είναι αποτέλεσμα της αύξησης της αδρεναλίνης και της διαστολής των τριχοειδών αγγείων, λόγω του άγχους που δημιουργεί το ψέμα. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί εφίδρωση στο μέτωπο, στο άνω χείλος, στη μύτη, στο πηγούνι και στα μάγουλα λόγω της έξαψης.

-Συνοφρύωση. Οι ψεύτες συχνά συνοφρυώνονται δείχνοντας αγανάκτηση που ο άλλος έχει το θράσος να τους αμφισβητεί.  

-Στάση σώματος. Ο ψεύτης γέρνει το κεφάλι ελαφρώς προς τα εμπρός και φαίνεται να καμπουριάζει. Είναι σαν να ελαχιστοποιεί τον εαυτό του, σε μια προσπάθεια να προστατευτεί. Όταν νιώθει άβολα, ανασηκώνει τους ώμους, ή γέρνει προς το άτομο στο οποίο απευθύνεται για να φανεί πιο συμπαθής και πιο πιστευτός.

-Κεφάλι. Μπορεί να γέρνει μπροστά, πίσω ή στο πλάι. Αυτό υποδηλώνει αβεβαιότητα, ότι μάλλον θα χρειαστεί να κατασκευάσει ένα ψέμα προκειμένου να δώσει απάντηση στην ερώτησή μας.

-Δάκτυλα.  Όταν οι άνθρωποι είναι νευρικοί ή ανήσυχοι, δεν είναι ασυνήθιστο να τους βλέπουμε να δαγκώνουν τα δάχτυλα ή να τα χτυπάνε κάπου, για να ανακουφίσουν το άγχος και την ένταση. Επίσης μπορεί να καλύψουν το στόμα τους με τα δάχτυλα, όταν θέλουν να αποκρύψουν κάτι.

-Χέρια. Ο ψεύτης σταυρώνει τα χέρια του σαν προστατευτική ασπίδα, διότι αισθάνεται ανασφαλής. Η χειρονομία αυτή μπορεί να σημαίνει ότι δεν θέλει να αποκαλύψει κάτι και με τα χέρια δημιουργεί ένα φυσικό εμπόδιο στην ερώτησή μας. Όταν κάποιος λέει την αλήθεια εκθέτει και τις δύο παλάμες του όταν μιλά, σε αντίθεση με αυτόν που ψεύδεται, ο οποίος προσπαθεί να κρύψει τα χέρια πίσω του, στις τσέπες ή κάτω από το τραπέζι.

-Πόδια. Αν αλλάξει στάση στα πόδια, αν η φτέρνα ανασηκωθεί ή αν τα πέλματα στραφούν προς τη πόρτα σαν να προσπαθεί το σώμα να ξεφύγει από τον τόπο του «εγκλήματος», πιθανότατα ψεύδεται.

-Νευρικότητα.  Όταν ο ψεύτης νιώθει άβολα, το σώμα δείχνει σαν να θέλει να ξεφύγει από αυτή τη στρεσογόνο κατάσταση. Έτσι, εντοπίζουμε ταραχή, μια περίσσεια ενέργειας και ανεξέλεγκτες κινήσεις. Αντίθετα, άλλος μπορεί να μην κινείται καθόλου, που είναι σημάδι ότι ετοιμάζεται να δώσει μια «μάχη» ώστε να επιβάλει το ψέμα του. Προσπαθεί να διατηρήσει τον έλεγχο στο σώμα του για να μπορέσει εξαπατήσει και να χειραγωγήσει. Ίσως να γελάσει όταν δεν είναι κατάλληλη στιγμή, που σημαίνει άγχος. Πρόκειται για μια ανεξέλεγκτη αντίδραση του μεταιχμιακού συστήματος, που βρίσκεται βαθιά στον εγκέφαλο και σχετίζεται με τα συναισθήματα.

-Ξύσιμο. Όταν το αυτόνομο νευρικό σύστημα του ψεύτη διεγείρεται, αυξάνεται η ροή του αίματος και τα διευρυμένα τριχοειδή αγγεία συχνά προκαλούν αίσθηση κνησμού. Έτσι, κάποιος που λέει ψέματα μπορεί ξαφνικά να ξύσει το κεφάλι του, το πρόσωπο, τον λαιμό, τη μύτη ή τα χέρια του.

-Φωνή: Όταν κάποιος υψώνει τον τόνο της φωνής σημαίνει πως είναι ανασφαλής ή θυμωμένος. Μπορεί να νιώθει θυμό γιατί αντιλαμβάνεται ότι ο άλλος αμφισβητεί αυτά που λέει. Κάποιοι χαμηλώνουν τον τόνο της φωνής ώστε να φαίνονται πιο ισχυροί, ή για να τους πάρουν οι άλλοι στα σοβαρά. Η αλλαγή στην ένταση της φωνής αποτελεί δείκτη ψέματος. Όσοι μιλούν σιγανά δείχνουν ευγενικοί και ευαίσθητοι, προσπαθούν να χειραγωγήσουν με ύπουλο τρόπο. Όσοι μιλούν δυνατά λαχταρούν την προσοχή, προσπαθούν να επιβάλλουν την παρουσία τους.

-Πολλές πληροφορίες: Όταν κάποιος δίνει πάρα πολλές πληροφορίες και υπερβολικές λεπτομέρειες, μάλλον δεν λέει την αλήθεια. Ο ψεύτης συχνά μιλά πολύ γιατί πιστεύει ότι έτσι θα κάνει τον άλλον να τον πιστέψει πιο εύκολα.

-Μετατόπιση ευθυνών: Όταν κάποιος κατηγορεί συνεχώς άλλους, μπορεί να είναι μια τεράστια ένδειξη ότι λέει ψέματα. Διατείνεται ότι δεν υπάρχει δικό του λάθος και προσπαθεί να εκτρέψει τον νου του άλλου από την αλήθεια. Για παράδειγμα, αρχικά ο πρόεδρος Κλίντον αρνήθηκε την εξωσυζυγική σχέση του που συντάραξε τον πλανήτη, κατηγορώντας τα ΜΜΕ ότι κατασκεύασαν ένα ψέμα εναντίον του.

-Ερωτήσεις επιβεβαίωσης: "Ξέρεις τι εννοώ;", "Με παρακολουθείς;", "Έτσι δεν είναι;", «Σωστό;». Αυτές είναι οι φράσεις που χρησιμοποιούν συχνά οι ψεύτες για να βεβαιωθούν ότι τους ακούμε, αναζητούν λόγια καθησυχασμού ώστε να ξέρουν ότι είναι ασφαλείς και με αυτοπεποίθηση να συνεχίσουν το ψέμα τους.

-Κομπλιμέντα. Σε όλους αρέσουν τα κομπλιμέντα αλλά όταν ο άλλος κάνει πολλά χρειάζεται να αναρωτηθούμε γιατί και τι θέλει από μας.

-Επανάληψη ερώτησης.  Όταν κάνουμε μια ευθεία ερώτηση στον ψεύτη, δεν είναι ασυνήθιστο να τον ακούσουμε να επαναλαμβάνει την ερώτηση πριν απαντήσει. Για παράδειγμα: «Γιατί άργησες χθες το βράδυ;»-«Γιατί άργησα χθες το βράδυ; Πήγα στο σπίτι του φίλου μου για να τον βοηθήσω».

-Ανακρίβειες: Οι άνθρωποι που λένε την αλήθεια είναι συνεπείς στα λεγόμενά τους, η ιστορία είναι πάντα η ίδια, όσες φορές κι αν την πουν. Ο ψεύτης, από την άλλη πλευρά, δυσκολεύεται σε αυτό. Μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες που αλλάζει, παραλείπει ή προβάλει σαν νέες αποτελούν προφανή σημάδια ότι δεν λέει αλήθεια.

-Παύσεις. Εάν κάποιος κάνει παύση μετά από μια ερώτησή μας, σημαίνει ότι χρειάζεται λίγο χρόνο ώστε να οργανώσει και να ξεδιπλώσει το ψέμα του.

Όταν ανακαλύψουμε ότι κάποιος μας λέει ψέματα, νιώθουμε ικανοποίηση γιατί ηρεμεί η διαίσθησή μας. Ωστόσο είναι δυσάρεστη αίσθηση, νιώθουμε ανόητοι που τον πιστέψαμε ή που δεν τον ανακαλύψαμε νωρίτερα. Κλονίζεται ή χάνεται εντελώς η εμπιστοσύνη μας σ’ αυτό το άτομο. Ειδικά όταν πρόκειται για σχέση, η έλλειψη εμπιστοσύνης μοιραία οδηγεί στη διάλυσή της ή δεν μπορεί ποτέ να είναι ξανά όπως πριν. Διότι τα ψέματα δείχνουν έλλειψη σεβασμού προς τον άλλον, αποδεικνύουν ότι ο άλλος δεν έχει αξία για τον ψεύτη, απλά μέσα από αυτόν ικανοποιεί κάποιον στόχο του.

Όταν διαπιστώσουμε ότι κάποιος ψεύδεται, γινόμαστε καχύποπτοι, αμφιβάλουμε για όλα όσα λέει, αναλύουμε την κάθε λέξη του και προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε κι άλλα ψέματα που ίσως λέει. Γιατί αφού μας είπε ψέματα, το πιθανότερο είναι ότι θα το κάνει ξανά. Το να είμαστε όμως συνέχεια σε εγρήγορση σε κάθε συζήτηση, οδηγεί σε διαρκή απομάκρυνση από αυτό το άτομο και δημιουργεί τοξικότητα στη σχέση.  Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το ψέμα δείχνει έναν άνθρωπο εγωιστή και χειριστικό, ο οποίος βάζει το συμφέρον του ή αυτό που θέλει να πετύχει πάνω από όλα, πάνω από αξίες, σχέσεις και πρόσωπα.  Αν και κάποιες αλήθειες είναι πολύ σκληρές για να ειπωθούν, το βέβαιο είναι πως το ψέμα μόνο καταστροφή φέρνει.  

Το άρθρο αυτό αποτελεί συνέχεια του άρθρου “Πώς εντοπίζεις τον ψεύτη (1)” που μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ

Πώς εντοπίζεις τον ψεύτη (1)

 

Όταν ήμουν μικρή, θυμάμαι τη μάνα μου να γεμίζει τη φοντανιέρα που είχαμε στο σαλόνι με σοκολατάκια, τα οποία μου απαγόρευε να αγγίξω γιατί ήταν μόνο για τους καλεσμένους μας. Πολλές φορές περνούσα από δίπλα, άπλωνα το χέρι αλλά το τραβούσα πίσω γιατί θυμόμουν την απαγόρευση.  Όταν μου δινόταν η ευκαιρία, κοίταζα δεξιά κι αριστερά, περπατούσα στα δάχτυλα των ποδιών σαν τον ροζ πάνθηρα, πλησίαζα τη φοντανιέρα, έπαιρνα ταχύτατα ένα ή δύο για να μην γίνει αντιληπτή η απώλεια και εξαφανιζόμουν. Όμως, μια μέρα δεν μπόρεσα να αντισταθώ, σήκωσα το γυάλινο καπάκι και απόλαυσα σχεδόν όλες τις λατρεμένες λιχουδιές που υπήρχαν εκεί. Όταν η μητέρα με φώναξε μπροστά της για να απολογηθώ  και με ρωτούσε αν έφαγα τα σοκολατάκια, απαντούσα επανειλημμένα «όχι», με απόλυτη βεβαιότητα…παρόλο που η σοκολάτα ήταν ακόμη κολλημένη στα δόντια μου.

Αυτό ήταν ένα ψέμα που μου διασφάλιζε την αποφυγή της τιμωρίας ή μιας ανεπιθύμητης διένεξης με τη μητέρα. Με βάση τις νοητικές λειτουργίες της ηλικίας μου, πίστευα ότι μπορούσα να την ξεγελάσω, παρόλο που ήμουν το μόνο παιδί της που περιφερόταν στο σαλόνι εκείνη την ώρα. Δεν θυμάμαι πώς τελείωσε αυτό το επεισόδιο αλλά ακόμη και τώρα, όποτε το φέρνει η κουβέντα, της λέω ότι στην ουσία δεν είπα ψέματα, απλά έφαγα κάποια φουντούκια που είχαν λίγη σοκολάτα απέξω!

Οι άνθρωποι δύσκολα παραδέχονται τα ψέματά τους. Άλλωστε, συνήθως τα λέμε με σκοπό να προστατεύσουμε τον εαυτό ή τη φήμη μας. Τα λέμε για να διασφαλίσουμε τη σύνδεση με τους άλλους, να  ικανοποιήσουμε την  επιθυμία να ανήκουμε κάπου ή να διατηρήσουμε την τρέχουσα κατάσταση.  Όλοι λέμε ψέματα…στους γονείς, στους φίλους, στην εφορία, στην αστυνομία ή στο έτερον ήμισυ. Για παράδειγμα, αν ένας άντρας πει στη σύζυγο ότι άργησε να επιστρέψει επειδή παρηγορούσε τον φίλο του που έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα, είναι πιο πιθανό να γλιτώσει έναν δυσάρεστο καβγά, παρά να πει ότι ξεσάλωσε με τον φίλο του σε ένα μπαράκι γιατί δεν είχε όρεξη να μαζευτεί στο σπίτι από νωρίς.

Άλλες φορές είναι πιο εύκολο και πιο χρήσιμο να λέμε ένα ψέμα παρά την αλήθεια. Έτσι, η γυναίκα που θα πει ότι ο άντρας της πέθανε από καρκίνο μετά από ανυπόφορους πόνους, θα προκαλέσει συναισθήματα συμπάθειας και συμπόνιας. Αντίθετα, αν πει ότι ο άντρας της αυτοκτόνησε, θα την κοιτάξουμε με καχυποψία και επιφύλαξη γιατί ενδόμυχα θα θεωρούμε ότι ίσως αυτή είναι υπεύθυνη που ο άμοιρος δεν την άντεξε και οδηγήθηκε σ’ αυτή την πράξη.

Υπάρχουν και τα ψέματα που λέμε από αγάπη ή γιατί θέλουμε να προστατεύσουμε κάποιον άλλον. Για παράδειγμα ο μεγαλύτερος αδερφός παίρνει την ευθύνη μιας πράξης για να μη μαλώσει ο σκληρός μπαμπάς τον μικρότερο αδερφό. Επίσης, μερικές φορές η αλήθεια δεν είναι η καλύτερη επιλογή. Αυτό μας το μαθαίνουν από μικρή ηλικία, μας παροτρύνουν να έχουμε κλειστό το στόμα μας, να χαμογελάμε ευγενικά και να μην λέμε την πρώτη σκέψη που μας έρχεται, διότι προσβάλουμε τους γονείς. Έτσι, δεν θα πούμε στον θείο που μασουλάει ενοχλητικά στην οικογενειακή μάζωξη ότι μας αηδιάζει ή στη γιαγιά ότι δεν μας άρεσε το γλυκό που μας προσέφερε και το φτύσαμε όταν δεν έβλεπε ή στον νονό ότι το δώρο του είναι φτηνιάρικο και δεν μας άρεσε.  

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν ψέματα που λέγονται από απληστία, μίσος ή με σκοπό να καταστραφεί κάποιος. Τέτοιου είδους ψέματα είναι συνηθισμένα ανάμεσα σε πρώην ζευγάρια που έχουν αντιδικία, σε χωρισμένους γονείς που διεκδικούν την επιμέλεια των παιδιών, σε εταιρείες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους ή σε χώρες που έχουν διαφορές σε γεωπολιτικά θέματα.

Θα πρέπει να εξαιρέσουμε από τους ψεύτες τα άτομα που έχουν κάποια ψυχική διαταραχή ή δυσλειτουργία του εγκεφάλου και μπερδεύουν τη φαντασία με την πραγματικότητα. Επίσης, υπάρχουν άτομα των οποίων η μνήμη μπορεί να διαστρεβλωθεί όταν βιώνουν υψηλό στρες ή πολύ έντονες συναισθηματικές καταστάσεις. Τότε ο εγκέφαλος  δημιουργεί «σκιώδεις μνήμες» που απέχουν παρασάγγας από τις πραγματικές εικόνες, όταν τις ανακαλεί.  Είναι γνωστό πως μάρτυρες στο ίδιο έγκλημα ενδέχεται να είναι αναξιόπιστες πηγές πληροφοριών λόγω του άγχους, της αντίληψής τους, των πεποιθήσεών τους  ή επειδή επηρεάστηκαν από άλλες μαρτυρίες και το αποτέλεσμα είναι να αφηγούνται διαφορετικές λεπτομέρειες που διαψεύδουν ο ένας τον άλλον. 

Συνήθως τα ψέματα έχουν μια συγκεκριμένη πορεία: 1) Παράλειψη μέρους της αλήθειας. Λέει κάποιος: «Πάντα ήθελα να έχω τη δική μου εταιρεία» αλλά αποκρύπτει ότι απολύθηκε από την  προηγούμενη δουλειά του και αναγκάστηκε να κάνει κάτι δικό του. 2) Κατασκευή του ψέματος: «στην προηγούμενη δουλειά μου δεν αμειβόμουν όσο άξιζα,  ήθελα περισσότερες εμπειρίες, οι πελάτες ήταν αφοσιωμένοι σε μένα και με παρότρυναν κι εκείνοι να κάνω κάτι δικό μου. Έτσι έφτιαξα τη δική μου εταιρεία».  3) Εξωραϊσμός του ψέματος: «Εγώ έκανα τις περισσότερες πωλήσεις στην εταιρεία που δούλευα, οπότε τώρα μπορώ να πετύχω μεγαλύτερους στόχους, έχω πολλές γνωριμίες με σημαντικούς ανθρώπους και είμαι από τους πιο διακεκριμένους στον τομέα μου». Ωστόσο, το τηλέφωνο δεν χτυπάει στο γραφείο κι εκείνος χτυπάει μύγες!

Κάποιοι ψεύτες είναι πολύ επιδέξιοι, θυμίζουν τον μάγο που παρουσιάζει ένα κουνέλι μέσα από ένα καπέλο. Αν εξαιρέσουμε τα παιδιά που νομίζουν ότι βλέπουν τον Χάρι Πότερ ζωντανά, οι υπόλοιποι που ξέρουν ότι πρόκειται για κόλπο, χειροκροτούν με θέρμη και έκσταση διότι κατάφερε να τους αποπλανήσει ο ταχυδακτυλουργός. Τον λέμε έτσι γιατί επιτυγχάνει να αποσπά την προσοχή του θεατή στο άλλο χέρι, με το οποίο κάνει έντονες κινήσεις και όχι σε αυτό που με ταχύτητα βγάζει από κάπου το κουνέλι.  Με τον ίδιο τρόπο, οι ψεύτες χρησιμοποιούν κόλπα για να ανακατευθύνουν την εστίαση της προσοχής του θύματος σε άλλο γεγονός, το οποίο δεν σχετίζεται με το συγκεκριμένο ψέμα. Κάποιοι υιοθετούν την ίδια τακτική ενώ άλλοι χρησιμοποιούν όποια βολεύει καλύτερα στη συγκεκριμένη περίσταση. Για παράδειγμα, ο άντρας πιστεύει πως εντόπισε ένα ψέμα και ζητάει εξηγήσεις από τη γυναίκα. Εκείνη αποσπά την προσοχή του, τον αποπλανά  με τη σαγήνη και ανακατευθύνει την εστίαση του άντρα στη σεξουαλική ενέργεια ώστε να σταματήσει να σκέφτεται το συγκεκριμένο γεγονός. Άλλη τακτική είναι  να προκαλέσει αναταραχή, θυμό και ανυπόφορη γκρίνια, σε τέτοιο βαθμό που θα πάψει να αμφισβητεί τα λεγόμενά της για να ηρεμήσει το κεφάλι του.

Όσοι χειρίζονται έξυπνα τη γλώσσα έχουν φοβερό πλεονέκτημα στα ψέματα. Παραπέμπουν στους σοφιστές ή στην Πυθία και τους χρησμούς της. Καθετί που λένε μπορεί να εξηγηθεί με διάφορους τρόπους, έτσι ώστε ακόμη κι αν ανακαλύψει κάποιος τα ψέματά τους να έχουν το πάνω χέρι. Θα πουν: «εγώ σου το είπα, εσύ δεν το κατάλαβες!»……

Επειδή το συγκεκριμένο θέμα είναι ανεξάντλητο, η συνέχεια θα ακολουθήσει στο επόμενο άρθρο «Πώς εντοπίζεις τον ψεύτη (2)».

Αποδοχή δυαδικότητας

 

Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τους ανθρώπους, θα δει ότι κάποιοι είναι η απόρριψη προσωποποιημένη που έχει πόδια και βαδίζει, άλλοι είναι η θλίψη που σέρνεται σαν καταχνιά, άλλοι το παράπονο που σαν βάτραχος κοάζει ενοχλητικά και άλλοι σαν υπερκινητικό σκυλί που δεν επικεντρώνεται πουθενά. Οι περισσότεροι έχουν μια ιστορία να διηγηθούν για κάτι που τους πληγώνει, για κάτι που τους ενοχλεί στη δουλειά, στις σχέσεις τους, στο κράτος, στην ανθρωπότητα ολόκληρη ή για κάτι που ζωντανεύουν με τον νου τους συνεχώς στο παρόν, παρόλο που μπορεί να συνέβη πολλά χρόνια πριν.  

Αναρωτιούνται διαρκώς «γιατί συνέβη αυτό σε μένα» και δεσμεύονται τόσο πολύ σ’ αυτό το επαναλαμβανόμενο «γιατί», που αδυνατούν να απολαύσουν την ομορφιά της ζωής. Μεμψιμοιρούν για όσα έζησαν στην παιδική ηλικία τους και δεν αγκαλιάζουν, δεν υποστηρίζουν το παιδί αυτό που ακόμη κουβαλούν μέσα τους και το αφήνουν να κλαίει γοερά. Δεν αντιλαμβάνονται πως τα δυσάρεστα συναισθήματα είναι ένα εργαλείο, όπως τα φανάρια και οι πινακίδες των δρόμων,  που υποδεικνύουν στον οδηγό να ελαττώσει ταχύτητα, να σταματήσει, να στρίψει, να είναι προσεκτικός ή να συνεχίσει την πορεία του για να φτάσει ασφαλής στον προορισμό του.

Ο εσωτερικός πόνος και ο φόβος για το άγνωστο ξεκινάνε από τη στιγμή που γεννιόμαστε και ερχόμαστε σ’ αυτόν τον κόσμο. Αν και δεν θυμόμαστε την εμπειρία της γέννησης, βλέπουμε ότι όλα τα μωρά κλαίνε και φαίνονται να υποφέρουν. Πρόκειται για ραγδαία αλλαγή, οι αισθήσεις εκπέμπουν σήμα συναγερμού διότι από μια μονάδα που ήμασταν με τη μητέρα όσο βρισκόμασταν στη θαλπωρή της μήτρας της, ξαφνικά βιώνουμε την εγκατάλειψη και τον διαχωρισμό σε δύο διαφορετικά σώματα. Καθώς μεγαλώνουμε αντιλαμβανόμαστε τον διαχωρισμό σε όλα γύρω μας, υπάρχει η μέρα και η νύχτα, η γη και ο ουρανός, το αρσενικό και το θηλυκό, το ηθικό και το ανήθικο, εγώ και οι άλλοι.

Βιώνουμε συνεχώς αντίθετες καταστάσεις, άλλες φορές θεωρούμε τη ζωή γλυκιά κι άλλες φορές πικρή, εκστασιαζόμαστε όταν είμαστε ερωτευμένοι και νιώθουμε οδύνη με τον χωρισμό, αισθανόμαστε ευφορία όταν γεννιούνται τα παιδιά μας και ανείπωτη θλίψη όταν πεθαίνουν οι γονείς μας. Αυτές οι δύο αρχές που διέπουν το σύμπαν, που συνήθως αποκαλούμε ως καλό και κακό, συνιστούν την έννοια της δυαδικότητας.

Στην κινέζικη φιλοσοφία είναι το γνωστό Γιν-Γιανκγ, το οποίο περιγράφει την αλληλοεξάρτηση, την αλληλοσύνδεση και την αλληλοσυμπλήρωση φαινομενικά αντίθετων ενεργειών. Είναι ένα δυναμικό και όχι στατικό σύστημα, με τα επιμέρους κομμάτια να ρέουν το ένα μέσα στο άλλο, να σχηματίζουν έναν κύκλο, δηλαδή την ολότητα, το τέλειο, το Ένα. Σύμφωνα με το Τάο, δεν μπορεί να υπάρχει το καλό χωρίς το κακό, όπως δεν υπάρχει το φως χωρίς το σκότος. Κάτι ανάλογο υποστηρίζει η σύγχρονη κβαντομηχανική, η οποία μας λέει πως όλα είναι ένα, όλα είναι μια μορφή ενέργειας, η οποία εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους στην αντιληπτική ικανότητά μας. Συνεπώς, δεν μπορεί να υφίσταται στην πραγματικότητα ο διαχωρισμός ανάμεσα σε έναν υπέρτατο θεό και έναν χαμερπή διάβολο που δημιουργεί συνεχώς προβλήματα στον ύψιστο αλλά και στους ανθρώπους. Αν ίσχυε αυτό, τότε θα ήταν ένας πολύ μικρός, αδύναμος θεός που αποστατούν και του επιτίθενται τα δημιουργήματά του, δεν θα ήταν παντογνώστης και πανίσχυρος όπως τον αποκαλούν οι θρησκείες!

Άρα, μέσα από τον μύθο του σατανά πρέπει να δούμε την αλήθεια που αναδύεται: Η δυαδικότητα κυριαρχεί στο σύμπαν, στην καθημερινότητα και στον εσώτερο κόσμο μας. Με κάθε σκέψη και κάθε δράση μας, εκδηλώνουμε αναπόφευκτα καλό και κακό. Άλλες φορές επιβάλλεται η διάνοια και άλλες φορές ξυπνά το ζώο μέσα μας. Αυτή η σκοτεινή πτυχή του εαυτού μάς τρομάζει, προσποιούμαστε ότι δεν τη βλέπουμε, την καταχωνιάζουμε βαθύτερα ή προσπαθούμε να την αποτινάξουμε με μετάνοιες και προσευχές ζητώντας έλεος από έναν θεό που αδιαφορεί, γιατί είναι πολύ απασχολημένος με τον πόλεμο που του έχει κηρύξει ο σατανάς.

Η σκοτεινή πλευρά μας είναι τρομακτική διότι νιώθουμε υπόδουλοι σ’ αυτήν, διότι γίνεται αντιληπτή σαν μια απόκοσμη ενέργεια που μας επιβάλλεται και νιώθουμε ανήμποροι να αντιδράσουμε. Όμως πρόκειται για μια δύναμη που αναπηδά από το υποσυνείδητο και τη βιολογική δομή μας. Δεν υπάρχει λόγος να νιώθουμε φόβο, ενοχές ή ρυπαρότητα. Ειδάλλως θα επέλθει καταστροφική έκρηξη, όπως συμβαίνει με ένα μανιασμένο ηφαίστειο που κατακαίει τα πάντα γύρω του. Είναι κάτι που γνώριζαν όλοι οι αρχαίοι λαοί και είχαν μυστήρια και τελετουργίες ώστε αυτός που μυείται να εισέρχεται σταδιακά σ’ αυτόν τον απόκρυφο κόσμο, που μπορεί να είναι επικίνδυνος για όποιον δεν είναι έτοιμος να μπει εκεί. Αυτό επισημαίνεται ξεκάθαρα στη μυθολογία, όταν η Σεμέλη απαίτησε να δει τον Δία με τη θεϊκή του μορφή. Εκείνος για να ικανοποιήσει την επιθυμία της εμφανίστηκε με κεραυνούς και εκτυφλωτικό φως, που σκότωσαν τη Σεμέλη.

Επομένως, πρέπει να ρίξουμε σιγά σιγά φως στο άδυτο του εαυτού μας, να αποκτήσουμε επίγνωση για κάθε μικρή και μεγάλη σκιά που περιφέρονται εκεί, να τις αποδεχτούμε, να κατανοήσουμε ότι πρόκειται για τη δική μας ύπαρξη, τη δική μας εμπειρία σ’ αυτόν τον κόσμο. Κι όσο το αποδεχόμαστε αυτό, όλο και πιο βαθιά μπορούμε να εισερχόμαστε στο άδυτό μας, όλο και πιο αδιάφορες θα μας φαίνονται αυτές οι σκιές και όλο πιο λαμπερή θα γίνεται η φωτεινή πλευρά μας. Δεν είναι κάτι εύκολο, χρειάζεται συνεχής προσπάθεια, στην ουσία είναι μια σπειροειδής πορεία που θα συνεχίζεται ως την τελευταία ανάσα μας, δηλαδή ως τότε που θα εγκαταλείψουμε τον δυαδικό κόσμο ως μονάδα πάλι, όπως ήμασταν όταν ήρθαμε.  

Σκοτεινές πτυχές έχουν και οι άλλοι γύρω μας. Όταν αλληλεπιδρούμε μαζί τους θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αγωνίζονται κι εκείνοι να ρίξουν φως στις σκιές τους. Η πεποίθηση πως κάποιος μπορεί να απαλλαγεί από αυτές, μόνο απογοήτευση θα φέρει.  Η αποδοχή αποτελεί επιλογή ώστε να έχουμε ειρήνη στον νου. Όσο πολεμάμε με αυτό που δεν αποδεχόμαστε, τραυματιζόμαστε περισσότερο και χάνουμε πολύτιμο χρόνο. Η αποδοχή είναι μια δεξιότητα, δεν σημαίνει ηττοπάθεια, αδυναμία, μοιρολατρία ή μετριότητα. Δεν σημαίνει ότι αυτό που αποδεχόμαστε μας καθηλώνει αλλά ότι μας υποκινεί σε ένα διαφορετικό, πιο αποτελεσματικό είδος δράσης για να έχουμε ευζωία.

Εν κατακλείδι, η ζωή είναι απρόβλεπτη, όλα αλλάζουν, άνθρωποι εμφανίζονται και χάνονται, πράγματα δημιουργούνται και καταστρέφονται, γεγονότα έρχονται που ποτέ δεν πιστεύαμε πως θα ζήσουμε αλλά η αέναη αρχή της δυαδικότητας μας βεβαιώνει πως σε κάθε «κακό» ενυπάρχει πάντα κάτι «καλό». Αυτό λένε και οι στίχοι ενός γνωστού τραγουδιού: «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει, να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά…».

Η συνταγή της επιτυχίας στο φλερτ

 

Χειμωνιάζει…αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα σβήσει ο ερωτικός σπινθήρας,  το φλερτ ή το καρδιοχτύπι. Αντίθετα, περισσότερο από κάθε εποχή του χρόνου χρειαζόμαστε έναν υποστηρικτικό σύντροφο για να είναι πιο φιλικές οι σκοτεινές και κρύες νύχτες που έρχονται.

Όποιος είναι μόνος, θα επιλύσει το θέμα αυτό με το φλερτ. Δεν είναι κάτι δύσκολο! Η συνταγή της επιτυχίας στο φλερτ είναι η αποφασιστικότητα. Αν βλέπεις κάποιον/α στο γυμναστήριο ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και διστάζεις να του/της μιλήσεις, το πιθανότερο είναι ότι θα προλάβει να το κάνει αυτό κάποιος/α άλλος/η.

Το φλερτ δεν είναι παιχνίδι μόνο των αντρών, και οι γυναίκες έχουν μπει πολύ δυναμικά στο πεδίο αυτό. Βέβαια για τη γυναίκα η μεγάλη επιτυχία θα είναι να κάνει τον άντρα να πιστεύει ότι αυτός έκανε το πρώτο βήμα. Δε χρειάζεται να κάνει τρομερές κινήσεις, αρκεί κάποιο βλέμμα της, μια φωτογραφία της ή κάποιο μήνυμά της με νόημα για να ανάψει το πράσινο φως στον άντρα. Γνωρίζουμε όλοι πως ένα βλέμμα πολλές φορές ξεκουφαίνει, κραυγάζει τον πόθο. 

Πού θα φλερτάρεις; Παντού! Στο γυμναστήριο, στο δρόμο, στο μπαράκι, στην πισίνα, στη θάλασσα, στο φανάρι όταν είσαι στο αυτοκίνητο, ακόμη και στο σούπερ μάρκετ. Σίγουρα ο καλύτερος χώρος είναι οι μεγάλες φιλικές συναντήσεις και τα πάρτι. Γι' αυτό μη χάνεις ευκαιρία, πήγαινε όπου σε καλούν. Και πείσε τους φίλους σου να οργανώνουν πιο συχνά πάρτι. Εκεί, ακόμη και η πιο κοινή ατάκα του τύπου "Νομίζω ότι γνωριζόμαστε από κάπου" ακούγεται κατάλληλη. Φυσικά, πρέπει να βιαστείς λίγο γιατί με τον κορονοϊό δεν ξέρουμε τι θα γίνει το επόμενο διάστημα!

Για να κάνεις καλό φλερτ χρειάζεται εξάσκηση. Γι' αυτό ξεκίνα από σήμερα. Μερικές χυλόπιτες είναι αναμενόμενες αλλά μην το βάζεις κάτω.

 

Tip! Το πιο σημαντικό από όλα για να είναι επιτυχημένο το φλερτ, είναι να θεωρείς εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου σέξι, ελκυστικό και γοητευτικό, γιατί έτσι θα σε βλέπουν και οι άλλοι. Όταν λοιπόν πιστέψεις ότι αξίζει τον κόπο να σε κοιτάξουν, τότε θα σε κοιτάξουν.

 

More Tips!   Αποφεύγουμε ατάκες του τύπου:

-Με κάνεις να λιώνω σα γρανίτα το καλοκαιράκι! 

-Ελπίζω να έχεις δίπλωμα οδήγησης γιατί με οδηγείς στην τρέλα.

-Ξέρεις τεχνητή αναπνοή; Μου έχεις κόψει την ανάσα.

 

Extra Tips! Και οπωσδήποτε αυτές:

-Είσαι τόσο καυτή που όταν με κοιτάς μαυρίζω.

-Τι θα πιεις; Κρασί, βότκα, εμένα;

-Έχει πολλή ζέστη εδώ μέσα ή εσύ ζεσταίνεις την ατμόσφαιρα;

-Είσαι από τη Χιροσίμα; Γιατί είσαι βόμβα!

 

Πώς θα αποκτήσεις πλούτο και ευημερία

 

O Brian Tracy, στο βιβλίο του με τίτλο “The 21 success secrets of self-made millionaires” αναφέρει είκοσι ένα «μυστικά», τα οποία αν ακολουθήσει κάποιος, θα έχει μεγάλη οικονομική επιτυχία και ευμάρεια. Υποστηρίζει ότι στην ουσία όλοι ξεκινάμε από το μηδέν, ότι ο μέσος εκατομμυριούχος έχει πτωχεύσει ή χρεοκοπήσει 3.2 φορές στη ζωή του, ότι όσοι πέτυχαν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία για την επιτυχία, αφού προηγουμένως απέτυχαν πολλές φορές.  Συνεπώς, εφόσον τόσοι άνθρωποι κατάφεραν να γίνουν πλούσιοι, ο καθένας μας μπορεί να καταφέρει να έχει αφθονία στη ζωή του. Σε ελεύθερη μετάφραση και πολύ συνοπτικά θα σου αναφέρω μερικά από τα «μυστικά» του βιβλίου:

-Βάλε υψηλούς στόχους και επίτρεψε τον εαυτό σου να οραματίζεται τη ζωή που πιστεύεις πως σου αξίζει. Δημιούργησε μια καθαρή νοητική εικόνα της ζωής σου μετά από πέντε χρόνια. Κάνε μια λίστα με όλα όσα θα ήθελες να έχεις, με τους ανθρώπους που θα είναι δίπλα σου, με όσα θα έχεις καταφέρει και κάνε το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

-Σχεδίασε προσεκτικά την πορεία σου, διότι γινόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Κατάγραψε τους πιο μικρούς στόχους που θα σε οδηγήσουν στον υψηλό στόχο και βάλε χρονοδιάγραμμα για να τους επιτύχεις. Επίσης κατάγραψε κάθε ιδέα που σου έρχεται στο μυαλό και κάθε μέρα κάνε κάτι που θα σε φέρνει πιο κοντά στον στόχο.

-Δες τον εαυτό σου ως επιχειρηματία, ακόμη κι αν εργάζεσαι στο δημόσιο. Η επιχείρησή σου είναι ο εαυτός σου. Φαντάσου ότι είσαι ο πρόεδρος της επιχείρησής σου, τι θα άλλαζες για να γίνει πιο ισχυρή, πιο αποδοτική, πιο χρήσιμη, πιο επικοινωνιακή ή πιο φιλική με τους άλλους; Ξεκίνα αμέσως τις αλλαγές που σκέφτηκες.

-Βρες αυτό που απολαμβάνεις να κάνεις, αυτό που σε γοητεύει και θα νιώθεις ότι δεν δουλεύεις, γιατί θα το αγαπάς, θα σε απορροφά η αίσθηση της δημιουργίας, θα νιώθεις ενθουσιασμό και μια ροή ενέργειας. Αναρωτήσου, αν κέρδιζες ξαφνικά πολλά χρήματα, θα εξακολουθούσες να κάνεις την τωρινή δουλειά σου; Κι αν όχι, τι θα επέλεγες να κάνεις;

-Δεσμεύσου για υπεροχή. Θέσε ως στόχο να βρίσκεσαι στο 10% των κορυφαίων στον τομέα σου.  Αυτό είναι το κλειδί για την επιτυχία και το θεμέλιο της αυτοεκτίμησης και του αυτοσεβασμού.  Όταν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, νιώθεις υπέροχα με τον εαυτό σου. Εντόπισε τα ισχυρά και τα αδύνατα σημεία σου και προσπάθησε καθημερινά ώστε να γίνεσαι συνέχεια καλύτερος.

-Εργάσου περισσότερο. Το να δουλεύεις 40 ώρες/εβδομάδα, σου εξασφαλίζει την επιβίωση. Οι πλούσιοι και οι επιτυχημένοι εργάζονται περίπου 59 ώρες/εβδομάδα ενώ στην αρχή της καριέρας τους δουλεύουν 70-80 ώρες/εβδομάδα.

-Στη σύγχρονη κοινωνία η αύξηση των γνώσεων γίνεται με ταχύτατους ρυθμούς και οι απαιτήσεις της αγοράς εργασίας συνεχώς αλλάζουν. Η δια βίου μάθηση αποτελεί μια αναγκαιότητα. Μπορείς να παρακολουθείς σεμινάρια και να διαβάζεις βιβλία σχετικά με τον τομέα σου. Μία ώρα διάβασμα την ημέρα σημαίνει περίπου ένα βιβλίο την εβδομάδα και περίπου πενήντα βιβλία τον χρόνο.

-Αποταμίευσε το 10% του εισοδήματός σου κάθε μήνα κι αν δεν μπορείς, ξεκίνα με 1%. Οι περισσότεροι είναι φτωχοί γιατί ξοδεύουν όλο τον μισθό τους αγοράζοντας, ακόμη και άχρηστα πράγματα. 

-Δες τις τάσεις της εποχής. Ανάπτυξε τις δεξιότητες που θα πρέπει να έχεις ώστε να ξεχωρίζεις.

-Οι επιχειρήσεις που βρίσκονται στην κορυφή είναι αυτές που αφοσιώνονται στην εξυπηρέτηση των πελατών τους. Αναρωτήσου τι ανάγκες έχουν οι δικοί σου πελάτες ή οι άνθρωποι που είναι δίπλα σου και προσπάθησε να τις ικανοποιήσεις. 

-Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και τους άλλους, διατήρησε την ακεραιότητά σου. Ο λόγος σου θα πρέπει να είναι συμβόλαιο, διότι κάθε επιτυχημένη επιχείρηση βασίζεται στην εμπιστοσύνη που δείχνουν οι πελάτες προς αυτή. Αν λειτουργείς έτσι, ακόμη και σε δύσκολες στιγμές θα βρεθούν άνθρωποι που θα σε βοηθήσουν και θα σε στηρίξουν.

-Βάλε προτεραιότητες και εστίασε την προσοχή σου σε αυτές.  Με αυτοπειθαρχία προσπάθησε να τις ολοκληρώσεις πριν περάσεις στο επόμενο στάδιο.

-Ανάπτυξε τη φήμη της ταχύτητας και της αξιοπιστίας. Ζούμε σε μια εποχή που όλοι βιάζονται και είναι ανυπόμονοι. Κινήσου γρήγορα και άδραξε τις ευκαιρίες που δεν έρχονται συχνά.

-Να είσαι προετοιμασμένος για σκαμπανεβάσματα. Η ζωή, η καριέρα, οι σχέσεις έχουν τα κάτω τους και τα πάνω τους. Ειδικά σήμερα που βρισκόμαστε στη μετάβαση προς την ψηφιακή εποχή απαιτείται περισσότερο από ποτέ να αναπτύξουμε την ικανότητα της γρήγορης αναρρίχησης από τα κάτω μας προς τα πάνω μας.

-Η αυτοπειθαρχία είναι η σημαντικότερη ικανότητα στον δρόμο για την επιτυχία. Αν μπορείς να καταστέλλεις τις παρορμήσεις σου, σημαίνει ότι έχεις αυτοέλεγχο και αυτοκυριαρχία. Μπορεί να μην σε ευχαριστεί να κάνεις κάτι που είναι απαραίτητο αλλά θα δεις ευχάριστα αποτελέσματα, αν πειθαρχήσεις και το κάνεις.

-Ο εγκέφαλός σου έχει 10 δισεκατομμύρια κύτταρα, καθένα από τα οποία συνδέεται με άλλα 20000 νευρικά κύτταρα. Άρα, η ικανότητά σου να βρεις ιδέες που θα σε πάνε βήματα μπροστά είναι απεριόριστη. Γράψε σε ένα χαρτί το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις τώρα και άσε τα κύτταρα του εγκεφάλου σου να κάνουν τη δουλειά τους, δηλαδή να σου παρουσιάσουν λύσεις και τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος.

-Επίλεξε τους σωστούς ανθρώπους δίπλα σου. Χτίσε ένα δίκτυο από σχέσεις υψηλής ποιότητας. Βασικά, όλα τα προβλήματα δημιουργούνται όταν συγχρωτίζεσαι με λάθος ανθρώπους.  Προτίμησε γύρω σου άτομα αισιόδοξα και δημιουργικά, που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν και να τα βοηθήσεις.

-Πρόσεχε πολύ τη φυσική υγεία σου. Γιατί να αποκτήσεις πολλά χρήματα αν δεν ζήσεις για πολύ; Κατάγραψε τις συνήθειές σου, το βάρος σου, τη δίαιτά σου, την καθημερινή άσκηση. Κάνε ό,τι χρειάζεται ώστε να βιώνεις όσο το δυνατό καλύτερη υγεία, περισσότερη ενέργεια και ψυχική ηρεμία.

-Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να έχει ως επιλογή την αποτυχία. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι δεν βασίζονται στην τύχη, δεν είναι παίκτες τυχερών παιχνιδιών. Έχουν στρατηγική και ξεπερνούν τους φόβους και τις εμμονές τους.